Poświęcił się więc – z powodzeniem - studiowaniu medycyny. Niebawem zostać miał lekarzem-chirurgiem.

Gdy jezuici postanowili wysłać do Kanady swych misjonarzy, którzy ewangelizować mieli Indian należących do szczepu Huronów, Renat Goupil postanowił - jako ochotnik - także udać się za Ocean, by tam służyć pomocą swym niedoszłym współbraciom.

Ze źródeł historycznych wiemy, że wspólnie z ojcem Izaakiem Jogues i kilkoma jeszcze innymi towarzyszami podróży, Renat został napadnięty w czasie, gdy misjonarze przeprawiali się przez jedno z rozległych, kanadyjskich jezior. Napastnikami okazali się być słynący z okrucieństwa Irokezi, którzy prowadzili w tym czasie walki plemienne ze wspomnianymi tu już Huronami.

Renat zginął od ciosu tomahawkiem w głowę, po tym, gdy próbował zrobić znak krzyża na czole jednego z irokeskich dzieci. Zdarzenie to miało miejsce 29 września 1642 roku. Warto przypomnieć, iż siedem lat później w podobnych okolicznościach zginął inny misjonarz - Jan de Brébeuf. On także poniósł męczeńską śmierć z rąk Irokezów.

Kanonizacji kanadyjskich męczenników dokonał papież Pius XI w 1931 roku.