Wywodził się z arystokratycznej, akwitańskiej rodziny. W młodym wieku udał się na wyspę leżącą u wybrzeży Nicei, by tam, zamknąć się w klasztorze Lerins. Poświęcił się tam przede wszystkim studiowaniu nauk wczesnośredniowiecznych i starożytnych Ojców Kościoła. Z czasem współbracia obrali go opatem zgromadzenia.

Następnie znajdujemy informację, że opuścił klasztor Lerins i udał się do Autun, gdzie także pełnił godność opata. To właśnie tam miał się spotkać z samym świętym Augustynem. Wkrótce potem Wirgiliusz został mianowany arcybiskupem Arles. Udało mu się wystawić wiele klasztorów i kościołów oraz zaprzyjaźnić z papieżem Grzegorzem I, który mianował go nawet swym wikariuszem na całą Galię.

Do naszych czasów zachowały się listy, w których Ojciec Święty zaleca Wirgiliuszowi, by z łagodnością i miłością odnosił się do innowierców, gdyż - jak miał napisać Grzegorz - lepszy jest przecież dobry i uczciwy wyznawca judaizmu, niż oszukujący „lichy katolik”. W innym z listów następca świętego Piotra zamieścił wskazówki dotyczące między innymi kształcenia kapłanów, a także prośbę, by Wirgiliusz udzielił sakry biskupiej wracającemu z Anglii świętemu Augustynowi. Niejednokrotnie przychodziło także późniejszemu świętemu – z powodzeniem - rozstrzygać spory, między podlegającymi mu biskupami.

Zmarł w 618 roku.