Są to święta w których umieramy z Chrystusem i zmartwychwstajemy do nowego życia. Te święta są więc świętami życia. Nowości życia. Wychodzenia z naszych słabości, grzechów, cierpień, by przeżywać wraz z Chrystusem Zmartwychwstanie. Życzę więc wszystkim, aby w tym świętym czasie odnaleźć w Chrystusie życie i moc do nowego życia. Odnaleźć w Nim motywy nadziei, która nie umiera, motywy miłości, która jest potężniejsza niż śmierć, głębokie motywy wiary, ludzi, którzy idą za Chrystusem Zmartwychwstałym i którzy dają o Nim świadectwo innym. Uczynić to może bowiem tylko ten, kto z Nim prawdziwie zmartwychwstał, kto ma to nowe życie w sobie, kto tym życiem się dzieli z innymi. Niech to będą święta, w których potrafimy opowiadać o życiu, mówić o życiu, ale też świadczyć o nim i służyć mu. W różnych jego wymiarach,  naszych wymiarach osobistych, rodzinnych i społecznych. Angażować się w tę służbę życia, to znaczy na rzecz drugiego człowieka, na rzecz miłości, która jest przede wszystkim w naszym działaniu, w naszym czynie, dobroci, która będzie otwartym sercem dla drugiego, wyciągniętą do innych pomocną dłonią. W ten sposób buduje się także kulturę życia, o którą tak bardzo chodzi w te święta przypominające nam o tym, że Chrystus zmartwychwstał i przyniósł nam dar nowego życia. Wszystkim więc życzę radosnych pełnych Bożego pokoju, nadziei, miłości, daru nowego życia, świąt Zmartwychwstania Pańskiego.