Wokół Tajemnicy

Mira Fiutak; Gość gliwicki 51-52/2017

publikacja 29.12.2017 04:45

– Postanowiliśmy, że zachowamy tradycyjne elementy naszej szopki, ale „pod spodem” będzie nowoczesna informatyka i automatyka – mówią członkowie Bractwa Betlejemskiego z bytomskiej parafii jezuitów.

Figura Dzieciątka jest nowa, reszta figur pochodzi ze starej szopki.  Mira Fiutak /Foto Gość Figura Dzieciątka jest nowa, reszta figur pochodzi ze starej szopki.

Twierdzą zgodnie, że nowa szopka jest efektem ŚDM w Krakowie. Wcześniej znali się tylko z widzenia. Pierwszy raz spotkali się, goszcząc młodych w swoich domach. Kolejny raz w grudniu, przy bożonarodzeniowej szopce. I mieli podobne odczucia – że nie przypomina już stajenki z ich dzieciństwa.

– Zawsze uważaliśmy, że nasza szopka była najładniejsza w całym mieście – mówi Wojciech Jędrzejewski o stajence w jezuickim kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu. – Była ruchoma, co w latach 70. było ewenementem. Z biegiem lat była w coraz gorszym stanie, mechanizmy przestawały działać, wielu elementów nie dało się już uruchomić. Pomyśleliśmy, żeby coś z tym zrobić. Bo czasem jest tak, że przychodzimy do kościoła jak do sklepu i oceniamy na zasadzie „ładny wystrój”, „kiepskie kazanie”. Wrzucamy datek na tacę i uważamy, że mamy prawo wymagać. A może trzeba się zastanowić, co ja osobiście zrobiłem, jak się zaangażowałem…?

Reaktywacja

– Tak jak kiedyś my przy tej szopce poznawaliśmy historię zbawienia, tak chcemy, żeby dzisiaj dzieci też miały taką szansę – dodaje Jarosław Bobulski. – Bo dla nich to jest często pierwsza opowieść o Chrystusie, a dla rodziców szopka jest wspaniałą okazją, żeby wprowadzić dzieci w prawdy wiary. Chcemy, żeby nasza szopka była narzędziem ewangelizacji, głoszenia Ewangelii dzieciom, żeby przyciągała, by była atrakcyjna, piękna i innowacyjna zarazem. Postanowiliśmy więc stworzyć grupę, która się tym zajmie – mówi. Z projektem „Szopka Reaktywacja” wystartowali w dwa małżeństwa, a ich kompetencje zawodowe – bankowca i nauczycielki biologii oraz okulisty i prawnika – nie okazały się zbyt przydatne. Później dołączyło do nich kilku informatyków, mechatroników, a potem kolejne osoby. Nazwali się Bractwem Betlejemskim, które w końcu rozrosło się do kilkunastu osób. Zaczęli od przedstawienia w lutym pomysłu proboszczowi. – A on wykazał się wielką odwagą i zaufaniem – śmieje się W. Jędrzejewski.

– Ucieszyłem się z tej propozycji i z tego, że to dzieło osób świeckich, tej wspólnoty, a nie nas, księży – mówi proboszcz o. Krzysztof Homa SJ. – Te prace przy szopce to coś, wokół czego tworzy się wspólnota, życie, bo przecież nie chodzi tylko o postawienie jej w kościele. Okazuje się, że jest dużo ludzi, którzy chcą razem coś zrobić, ale musi być dzieło, idea, która ich zjednoczy. Co z tego będzie dalej, zobaczymy – dodaje. Z gotową koncepcją poszli do bytomskiej Galerii Sztuki Użytkowej „Stalowe Anioły”. Tam powstał projekt, makiety, odnowione zostały stare, przedwojenne figury ze stajenki, inne elementy zostały odtworzone na wzór poprzednich.

Trzy poziomy

Szopka jest trzypoziomowa. W centrum znajduje się Święta Rodzina. Poziom, który nazwali „–1”, to kopalnia z ruchomą kolejką przewożącą węgiel, górnikiem i św. Barbarą. Poziom „+1” przedstawia panoramę miasta z charakterystycznymi budynkami, które widać z okien domów tej parafii, takimi jak Szyb „Krystyna” czy Szyb „Ewa”. Jest też makieta kościoła jezuitów. W otwartych drzwiach można zobaczyć pojawiające się kolejno witraże z postaciami świętych. Szopka jest niejako zanurzona w teraźniejszości i przeszłości Bytomia. – Postanowiliśmy, że zachowamy zasadnicze, najbardziej tradycyjne elementy naszej szopki, ale „pod spodem” będzie nowoczesna informatyka i automatyka – mówi J. Bobulski.

– Ja zająłem się elektroniką. Przypomniałem sobie swoje stare hobby sprzed ponad 30 lat. Tomek Dacy i Maciek Wojsyk wzięli na siebie oprogramowanie, Piotr Jezierski uruchomienie kół wieży wyciągowej „Ewa”. Tomek Wójcik zadbał o oświetlenie całości, Jacek Tymiński uruchomił kołyskę. Pod podestem z szopką kryje się mała centrala komputerowa oparta na mikrokomputerze Raspberry Pi 3, która zarządza całością na górze. – Celem bractwa jest skupienie wokół szopki parafian, którzy zechcą ją w przyszłości twórczo rozwijać, dlatego zapraszamy wszystkich! – zachęca Jarosław Bobulski.

Wraz z kolejnymi zadaniami pojawiały się nowe osoby. – Grono rozszerza się i to jest w tym wszystkim najpiękniejsze. Tyle dobrych emocji. Są ludzie bardziej lub mniej związani z Kościołem – chcą pomóc finansowo, wykonać jakąś pracę. Mój sąsiad bezpłatnie zrobił nam baner reklamujący szopkę – mówi W. Jędrzejewski.

Członkowie bractwa nie chcą odrzucać przeszłości. – Na przykład wokół figury Pana Jezusa będą, podobnie jak w dawnej szopce, charakterystyczne promienie nawiązujące do znaku Towarzystwa Jezusowego, będzie też skarbonka – Murzynek, nawiązująca do misyjności Kościoła – przypomina. Chociaż te elementy zostały zachowane, drewniana figurka Dzieciątka jest już nowa – przyjechała aż z Valgardena we włoskich Alpach. Z pierwszymi pracami ruszyli w czerwcu, a ostatnie trzy miesiące były już bardzo intensywne. Na tablicy rozpisali zadania, a obok – imiona odpowiedzialnych.

Brat Józef się cieszy

Czym będzie zajmowało się Bractwo Betlejemskie poza okresem bożonarodzeniowym? – Idea jest taka, żeby rozwijać się w wierze, wzrastać w wypełnianiu powołania – zauważa Beata Jędrzejewska. – Mamy troje nastoletnich dzieci. Chcemy, żeby wiara była dla nich ważna, żeby potrafili właściwie ustawiać priorytety i chcieli angażować się w sprawy istotne. Zależy nam na tym, żeby pokazać im, czym jest Kościół, bo często tylko czegoś od Kościoła oczekujemy, zapominając, że sami go stanowimy – dodaje. Jeśli chodzi o samą szopkę, na następny rok członkowie bractwa planują kontynuację prac – mają nowe pomysły i udoskonalenia, między innymi uruchomienie interaktywnej strony internetowej. Dzięki niej osoby przebywające z dala od rodzinnej parafii będą mogły „zajrzeć” do szopki w czasie świąt.

Beata Jędrzejewska wspomina także nieżyjącego brata Józefa Herbuta SJ, który przez wiele lat zajmował się szopką w kościele jezuitów. – Swoją ciężką pracą sprawiał, że stała się dla nas najpiękniejszym wspomnieniem. Bardzo skromny, pokorny, cudowny człowiek, dla mnie był wcieleniem dobra. Ta szopka była dziełem jego i grupy mężczyzn, podobnie jak my skupionych wokół tajemnicy Betlejem. Dzisiaj wszystko jest prostsze, a oni potrafili zrobić dla nas, wtedy małych dzieci, coś tak atrakcyjnego w trudnych czasach. Mam nadzieję, że patrzy na nas z nieba i jest z nas zadowolony – że pielęgnujemy to dzieło.

Zdjęcia szopki na: gliwice.gosc.pl.