Parafia będzie żywa, gdy będzie wspólnotą bliskich sobie ludzi. Nie wszystkich ze wszystkimi, ale chociaż w podgrupach, czy jak kto woli, diakoniach. Jednak zanim zaprosimy kogokolwiek do posługi w parafii, musimy dać się poznać - zarówno jako wspólnota, jak i konkretni ludzie. I moim zdaniem nie ma lepszej okazji, jak wspólny posiłek - agapa - choćby w formie kawy z ciastkiem, ale koniecznie zaraz po niedzielnej Mszy Świętej.

Jeśli jest to moment najważniejszy w tygodniu, a rozesłanie dzieje się mocą Ducha Świętego, to rozmowa z braćmi i siostrami w wierze, uśmiech, obdarowanie tym co smaczne, przyjęcie tego wszystkiego jako daru do podania dalej w świecie... Świecki stan nabierze odwagi i miłości do głoszenia Ewangelii.

A o zbawiennych społecznych skutkach takiej integracji wokół stołu można napisać osobny elaborat! 

Róbmy kawiarenki!

Wojciech Pająk
parafia św. Aleksandra w Suwałkach
członek wspólnoty Domowego Kościoła
mąż i tata 3 dzieci, społecznik

Co to za dyskusja?

• Porozmawiajmy o parafii
• List do parafii z ławki przed kościołem
• Wszystkie teksty znajdziesz TUTAJ   Napisz, co myślisz, na wiara@wiara.pl