O pismach i wydawnictwach katolickich

Uchwały Pierwszego Polskiego Synodu Plenarnego odbytego w Częstochowie roku pańskiego 1936 (...)

publikacja 01.10.2012 21:21

Duchowieństwo polskie już w latach trzydziestych ubiegłego wieku zachęcało do rozpowszechniania wydawnictw katolickich, którym za cel wyznaczono pogłębianie znajomości prawd wiary i nauki Kościoła.

Wspólnym elementem dla całej prasy katolickiej jest system wartości, oparty na nauce Chrysusa. Jacek Zawadzki Wspólnym elementem dla całej prasy katolickiej jest system wartości, oparty na nauce Chrysusa.
Czasopisma katolickie możemy podzielić na duszpasterskie (np."List", "Apostolstwo chorych"), dziecięce (np ."Mały Gość niedzielny"), inteligenckie (np. „Nasz Dziennik”, „L'Osservatore Romano”), misyjne („Misje dzisiaj”, „Misjonarz”) czy młodzieżowe („Anioł Stróż”). Ich zadaniem jest popieranie nauki katolickiej wśród opinii publicznej.

Uchwała 76.

§ 1. Z uwagi na doniosłe znaczenie prasy w kształtowaniu zasad życia, Synod Plenarny wzywa:

a) pisarzy i dziennikarzy, aby oddawali swe zdolności na służbę Królestwa Bożego;

b) duchowieństwo i katolików świeckich do popierania i szerzenia dobrych książek, dzienników i pism, wydawanych w duchu katolickim,

§ 2. Poszczególni Biskupi dążyć będą do utworzenia w swych diecezjach funduszu prasowego celem popierania i rozpowszechniania wydawnictw katolickich.

Uchwała 77.

§ 1. Wierni nie powinni się uchylać od prenumerowania i czytywania katolickiej prasy codziennej i periodycznej, zwłaszcza zaś pism diecezjalnych i wydawanych przez Akcję Katolicką.

§ 2. Wierni niech starannie unikają nabywania książek i pism wrogich Bogu, Wierze i Kościołowi, lub głoszących i szerzących zasady przeciwne etyce katolickiej albo pornografię.

Uchwała 78.

Przy każdym kościele parafialnym należy urządzić sprzedaż książek i pism duchem katolickim owianych.

Uchwała 79. Dążyć należy do tego, aby w każdej parafii istniały kościelne, lub inne katolickie biblioteki i czytelnie. Duchowieństwo i wierni otoczą je staranną opieką.

Uchwała 80.

Synod Plenarny nakazuje większą ostrożność i ścisłość przy udzielaniu pozwolenia na drukowanie książek, broszur i innych wydawnictw. Na cenzorów zaś nakłada obowiązek odmawiania „nihil obstat" nie tylko książkom i pismom o treści w czymkolwiek niezgodnej z nauką Kościoła, lecz i tym publikacjom, które mogą skądinąd wywołać zgorszenie, budzić niepokój, lub podawać sprawę katolicką w pogardę.