Powiew ufności

Możemy przybliżyć się
do świętości Chrystusa

Kiedy z ufnym sercem trwamy w obecności nieskończonej, współczującej miłości Boga, może ona ogarnąć samą głębię człowieka i możemy przybliżyć się do świętości Chrystusa. Jest tak wielu ludzi, którzy promienieją świętością, nie wiedząc o tym, a może nawet nie ośmielając się w to uwierzyć.

W rodzinie ludzkiej zapanuje spokojne zaufanie, kiedy będą na ziemi mężczyźni, kobiety, ludzie młodzi i dzieci, którzy kochają, modlą się i mają odwagę podejmować ryzyko z powodu Chrystusa i Ewangelii.

Kiedy byliśmy w Nowym Jorku, w domu, w którym mieszkaliśmy, była stara brazylijska kucharka. Opowiedziano mi jej historię. Kiedy zoperowano ją na raka, powiedziała: „Dobrze, że to ja zachorowałam, bo ja umiem cierpieć”.

Przed wyjazdem podszedłem do niej, mówiąc: „Chciałbym ucałować ręce świętej”. Odpowiedziała: „Proszę raczej powiedzieć – misjonarki”. Mówiłem dalej: „Święta jest świadkiem Chrystusa, a Pani jest nim bardziej niż wielu innych”. Była ciemna, prawie czarna, zniszczona przez naświetlania. Ale jej twarz jaśniała.

Gdybyśmy mieli iść przez życie przytłoczeni i ociężali, czy starczyłoby nam wyobraźni, by rozpoznać kwiat pustyni? Rozkwita o poranku, w godzinach nieustannego rozpoczynania, kiedy powiew ufności prowadzi nas daleko drogą pogodnej dobroci.

I właśnie ta ufność może pomóc nam równocześnie kochać życie tu na ziemi i oczekiwać tego, które jest poza nim, życia, które nigdy się nie skończy.

Duchu Święty, obecny w nas w tajemniczy sposób, Ty otwierasz nas na tę prawdę Ewangelii, którą jest bezinteresowna miłość. I pozwalasz zrozumieć, że nade wszystko nie można stracić ducha miłosierdzia.

 KONKURS:

Pytanie konkursowe: Podaj datę śmierci brata Rogera.

Nagrody wylosowali: Jadwiga Makarewicz-Szczegłów z Łodzi; Kamil Mazurkiewicz z Gdańska; Łukasz Gaj z Warszawy. Gratulujemy! Nagrody zostaną wysłane pocztą.