O nowych sposobach naruszania godności człowieka, fetyszach współczesnej kultury i roli Kościoła w przywracaniu prawdziwie ludzkiej cywilizacji (na kanwie deklaracji Dykasterii Nauki Wiary Dignitas infinita) mówi o. prof. Jarosław Kupczak OP, kierownik Katedry Antropologii Teologicznej UPJPII w Krakowie.
Ks. Rafał Skitek: Czy prowadzi Ojciec godne życie?
O. prof. Jarosław Kupczak: W świetle wydanej właśnie deklaracji Dykasterii Nauki Wiary Dignitas infinita mogę powiedzieć, że w sensie ontologicznym tak. W sensie moralnym chciałbym wierzyć, że w większości przypadków również. A w sensie społecznym i egzystencjalnym różnie bywa.
Pytam, bo właśnie takie rozróżnienie wprowadza ten watykański dokument. Porządkuje i przypomina wcześniejsze nauczanie Kościoła na temat godności. Ale nie tylko.
W zasadzie deklaracja dzieli się na dwie części. W pierwszej – bardziej merytorycznej – autorzy rzeczywiście porządkują nauczanie Kościoła i terminologię dotyczącą godności człowieka. Tu dokument nie wnosi nic nowego, w pewnym sensie jest też dość lakoniczny i skrótowy. Zdecydowanie ważniejsza jest część druga – praktyczna – o rodzajach naruszania godności człowieka. Wskazuje ona, w jaki sposób we współczesnej kulturze dochodzi do – czasami bardzo drastycznego – naruszenia godności człowieka. Niektóre przypadki są nam dobrze znane. To oczywiście przestępstwa przeciwko życiu. Autorzy dokumentu jednoznacznie i stanowczo, za św. Janem Pawłem II, stwierdzają, że przerwanie ciąży jest zabójstwem istoty ludzkiej.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Przyczyny natury psychicznej najczęstszym powodem stwierdzenia nieważności kościelnego małżeństwa.
W tym roku Wielkanoc wypada u nich pięć tygodni później, niż u katolików.
Nauka patrzy na poczęte dziecko inaczej niż na zlepek komórek.