W Rzymie działa 50 tys. urządzeń do gier hazardowych. Są one rozlokowane głównie na peryferiach, jednak istnieje obawa, że salony gier zagoszczą także w centrum, stanowiąc dyskusyjną konkurencję dla świątyń, zabytków i ośrodków kultury.
„Rzym to stolica kultury i jest nie do przyjęcia, że obok najważniejszych zabytków miasta powstaną salony gier – stwierdził prominentny działacz rządzącej Partii Demokratycznej z regionu Lacjum Stefano Pedica. – Właśnie dlatego trzeba, by i zwykli obywatele podnieśli w tej sprawie głos”.
Sprawa jest o tyle pikantna, że z hazardu czerpie zyski państwo. I to właśnie za cichym przyzwoleniem władz w coraz liczniejszych lokalach Rzymu pojawiają się maszyny do gry, przyciągając nie tylko młodzież. Całość zjawiska wpisuje się w trwający kryzys gospodarczy, który we Włoszech zbiera coraz obfitsze żniwo bezrobocia, ale i budzi w niektórych złudne nadzieje. „Biorąc pod uwagę tak katastroficzne dane o ubóstwie, podawane przez Caritas, jak państwo może jeszcze myśleć o czerpaniu zysków z hazardu? – pyta z kolei dziennikarz i działacz społeczny Luca Borgomeo. – Ileż rodzin złudzonych łatwym zarobkiem przyjdzie nam jeszcze zobaczyć na bruku?”. Szef włoskiego stowarzyszenia odbiorców mediów AIART zaznacza przy tym, że należy walczyć z patologią hazardu również w środkach przekazu, gdzie dominują teleturnieje także w porach największej oglądalności.
Odnotowano ofiary śmiertelne, ale konkretne liczby nie są jeszcze znane.
Biskup zachęca proboszczów do proponowania osobom świeckim tego rodzaju posługi.
Nauka patrzy na poczęte dziecko inaczej niż na zlepek komórek.