Święty Feliks III

Wywodził się ze starożytnego, słynnego rodu Anicjuszów. Jego pontyfikat przypadł na czasy pierwszej schizmy między Kościołem zachodnim i wschodnim.

Jako głowa Kościoła wystąpił Feliks między innymi przeciw monofizytyzmowi, oraz domagał się rezygnacji Akacjusza z urzędu patriarchy Konstantynopola oraz Piotr Mongosa z funkcji patriarchy Aleksandrii. Tego pierwszego ekskomunikował, drugiego natomiast złożył z urzędu, podczas synodu w 435 roku. Jego decyzje nie przyniosły jednak realnych skutków.

Z listów, które papież wysłał do cesarza Zenona wiemy między innymi, iż Ojciec Święty prosił cesarza o pomoc dla katolików prześladowanych na północy kontynentu afrykańskiego przez Wandali, a także starał się zabiegać u niego o rozwiązanie konfliktu z Mongosem.

Papieskie zabiegi okazały się jednak daremne, a patriarcha Akacjusz włączył nawet Mongosa do tak zwanych dyptychów, czyli wykazów kościelnych dostojników, za których wierni modlą się w czasie Mszy, wykreślając z nich jednocześnie Feliksa...

Z historii wiemy, że wkrótce potem wandalska ofensywa oraz antychrześcijańskie wystąpienia w północnej Afryce nieco zelżały, pojawił się natomiast inny problem. W jaki sposób traktować wiernych, którzy siłą zostali zmuszeni przez Wandali do przyjęcia ariańskiego chrztu? Słynący z surowości Feliks domagał się od nich wieloletniej pokuty, co także nie przysporzyło mu zwolenników na chrześcijańskim Wschodzie. Zmarł 1 marca 492 roku, w dziewiątym roku swego pontyfikatu.

«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
25 26 27 28 29 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 1 2 3 4 5 6