W centrum Tuluzy znajduje się romańska Bazylika pod wezwaniem świętego Saturnina, która jest symbolem i dumą miasta. Świątynia została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
Niegdyś, miejsce to było odwiedzane przez tłumy pielgrzymów, pragnące pomodlić się przy relikwiach św. Saturnina. Obecnie, można tam podziwiać XVIII- wieczny grobowiec pierwszego biskupa Tuluzy.
Na temat świętego Saturnina wiadomo bardzo niewiele, a różne źródła podają różne fakty na temat jego życia i męczeństwa. Niemniej, z całą pewnością, był on pierwszym biskupem Tuluzy. Najwięcej informacji o kapłanie pochodzi z relacji papieża-poety Damazego I. Dzięki niemu wiadomo, że Saturnin był Afrykańczykiem, a do Rzymu dotarł z Kartaginy w czasie prześladowań chrześcijan. Legenda podaje, że w roku 245, papież Fabian posłał Saturnina z Rzymu do Galii, aby tam przybliżał ludziom słowo Boże.
Owo misjonarska posługa przyniosła mu zaszczytne miano jednego z siedmiu "apostołów Galii". Kiedy zakończył ewangelizację, objął urząd biskupi. Miało to miejsce w 250 roku za panowania cesarza Decjusza. Władca ten prowadził politykę, która zagrażała wyznawcom Chrystusa. Krytyczny moment nastąpił właśnie w 250 roku, kiedy wydał edykt, nakazujący obywatelom Imperium, aby złożyli cześć rzymskim bóstwom.
Oczekiwano, że i Saturnin będzie egzekwował pogańskie prawo. W tym miejscu historia podaje dwa różne warianty. Pierwszy z nich mówi o tym, że gdy biskup kategorycznie odmówił złożenia ofiary bogom, przywiązano jego ciało do byka, który rozjuszony pędził przez miasto. Ciało odważnego biskupa zostało rozszarpane na strzępy. Drugi wariant podaje, że poganie siłą wpędzili Saturnina na szczyt ratusza i zepchnęli w dół. Kiedy biskup uderzył o bruk, jego głowa roztrzaskała się, a z czaszki wypłynął mózg.
W V wieku wybudowano kościół upamiętniający jego męczeńską śmierć. Świątynia została zniszczona w 721 roku przez Saracenów. Za to w 1060 roku, postawiono w Tuluzie ogromny, pięcionawowy Kościół, ku czci głównego patrona miasta. Relikwie świętego spoczywają do dzisiaj w katedrze, pod baldachimem z jego podobizną. We Francji był on czczony jako święty od bólu, a także chorób głowy.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.