Biskup Frumencjusz był nazwany przez Etiopczyków Abba Selama – Ojcem Pokoju.
Święty Frumencjusz zmarł około 380 roku. Był organizatorem pierwszych struktur kościelnych w Aksum. Biskup został nazwany przez Etiopczyków Abba Selama – Ojcem Pokoju. Udzielił chrztu pierwszemu chrześcijańskiemu władcy Aksum – Ezanie, stając się tym samym ojcem chrześcijaństwa w Etiopii. Tradycja etiopska przypisuje mu również dokonanie pierwszego etiopskiego przekładu Nowego Testamentu. Do "Martyrologium Rzymskiego" został wpisany przez kardynała Boroniusza w XVII wieku.
Historię jego żywota przekazał Rufin, który był chrześcijańskim historykiem. Frumencjusz pochodził z Tyru w Grecji. Był uczniem i krewnym filozofa Meropiusza, który wybrał się z nim w podróż morską z zamiarem dotarcia do Indii. Z powodu burzy ich okręt przybił do afrykańskiego brzegu w Etiopii. Tubylcy zabili Meropiusza i towarzyszących mu ludzi. Z rzezi ocaleli jedynie Frumencjusz i Edezjusz. Zostali oni wzięci do niewoli, a następnie odesłani w darze władcy Aksum – Ylle Alada. Na dworze królewskim doszli do najwyższych godności. Po śmierci króla zostali zatrzymani w pałacu przez królową. Niedługo potem, najprawdopodobniej dzięki kontaktom z kupcami chrześcijańskimi, Frumencjusz i Edezjusz zapoznali się z religią chrześcijańską. Na dworze w Aksum święty stał się żarliwymi propagatorem wiary, nauczając dzieci i dorosłych oraz nawracając całe społeczności.
Frumencjusz był także wychowawcą następcy tronu. Syn królowej, Ezana, po objęciu władzy zezwolił Frumencjuszowi udać się do Aleksandrii, gdzie około roku 340 przyjął sakrę. Król Ezan dał świętemu pełną swobodę w ewangelizacji, sam także przyjął Chrzest święty z rąk Frumencjusza.
Warto wspomnieć, iż do prawosławnej religii w Etiopii "zakradły" się także elementy mozaizmu, takie jak obrzezanie, święcenie soboty i przepisy żydowskie dotyczące pokarmów. Świadczą one chociażby o tym, że korzenie chrześcijaństwa sięgają o wiele głębiej i wywodzą się z judaizmu właśnie...
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.